Jüýje

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

jüýje

[jüýjö], at. 1. Towuk, käkilik, sülgün we ş.m. guşlaryň çagasy. 2. Egin-eşige gaýma bilen ilki iki sanjylyp, soňra şol sanjymlaryň aralygyndan ýene bir gezek sanjylyp salynýan nagyş.
 ‣ Jüýjäni güýz sanaşmak işiň soňuna seretmek, işiň netijesini belli bir möhletde barlap görmek, ýeri gelende hasaplaşmak.

Axir izdelgen sözler:

• elektrik,
• gemre,
• vice,
• kuyundan,
• binəva,
• o’y,
• chan,
• Iman,
• ibrətli,
• gumry,
• muddler,
• noahil,
• kıtılmak,
• Yaman,
• sazanda,
• ilahiyatçı,
• Vacib,
• rammer,
• dəva,
• muğam,
• dirəmək,
• Jüýje