Hali
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
hali
is. [ər.] Bir hadisə, iş haqqında məlumatı, xəbəri olan; xəbərdar, agah. Haliyəm ellərin mən cümləsindən; Gecə yatmaz bir-birinin bəhsindən. Aşıq Ələsgər. • Hali etmək – xəbərdar etmək, agah etmək, məlumat vermək, bildirmək. Yolda kəndlilər Nəbini işdən hali edirdilər. “Qaçaq Nəbi”. [Fəxrəddin bəy:] Allah xətrinə, tez məni hali eylə. N.Vəzirov. Hali olmaq – xəbəri olmaq, agah olmaq, xəbərdar olmaq, bilmək, öyrənmək. Abbas Pəri xanımın kağızını oxuyub məzmunundan hali olandan sonra bağa gəldi. “Abbas və Gülgəz”. Nərminə vəziyyətdən hali olub doyunca güldü. B.Bayramov.
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
hali
just awhile ago; in a short while; still, yet. ~ unda, ~ bunda sometimes here, sometimes there. ~ ham/~yam still.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
hali
huy, ahlak, karakter, yapı, kişilik; durum, vaziyet, hal. Anı ~sin bilemise: onun huyunu biliyor musun? Tamadanı ~sin endi ürenñenme: üst yöneticinin yapısını artık öğrendim, ~si ariv adam: ahlakı güzel adam, igi ~si bolğanı belgilidi: iyi karakteri olduğu belli, ~sin bilmegen atıña minme: huyunu bilmediğin ata binme (d); ~ bilgen adam: halden anlayan adam, har kim da kesi ~ine köre işleydi: her kes de kendi durumuna göre iş yapıyor, ~sine karayma da amanña uşamaydı: durumuna bakıyorum da fena değil gibi.