turklehceleri.org

Gür

Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)

gür

[Köken: Anlam kayması] Kalın, Bol, Koyu, Yoğun

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

gür

с. 1) күпләп (мул) үскән; куе; gür saç куе чәч; 2) көр

ercilasun1991

gür

Türkiye Türkçesi: gür
Azerbaycan Türkçesi: gûr
Başkurt Türkçesi: mul küp kalın
Kazak Türkçesi: kalıŋ kattı mol
Kırgız Türkçesi: koyū mol köp
Özbek Türkçesi: ziç ḳalin mol
Tatar Türkçesi: mul küp kalın
Türkmen Türkçesi: gür köp yoğih
Uygur Türkçesi: mol koyuk bük ḳelin
Rusça: gustóy obil'nıy

Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)

gür

gür

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

gür

I, syp. Biri-birine gaty ýakyn, arasy ýygy, biri-birine degip duran, seýrek däl. Gür tokaýlyk.


GÜR II: gür bermek bir zat hakynda gürrüň bermek, ondan-mundan gürrüň etmek. Otuz ýaşy ýaňy arka atan gelin joşgunly gür berýär (“Edebiýat we sungat”).

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

gür

~ deb canmak: gürültü çıkararak yanmak, gürleyerek yanmak.


Axir izdelgen sözler: