Goşma

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

goşma

[goşmo] I, at. 1. iş ady. Goşmak ýagdaýy. 2. Goşulyp emele gelen, goşulyp ýasalan.
 ‣ Goşma at (dil b.) iki we ondan köp sözden emele gelen at. Düýedaban, toklutaý we ş.m. goşma atlardyr. Goşma sözlem (dil b.) birnäçe ýönekeý sözlemlerden düzülen sözlem.


GOŞMA [goşmo] II, at. Gara öýüň üzügi, durlugy üçin gamşa salnyp, ýüňüň dürli hilinden garyşdyrylyp edilen keçe, uly gülli keçe.

Axir izdelgen sözler:

• blouse,
• mühafizəedici,
• kedüt,
• DOĞRU,
• nöşün,
• paza,
• mestane,
• asbaşkan,
• TEL,
• Sası,
• oyturmak,
• derviş,
• Coop,
• natura,
• Davar,
• başhekim,
• üd,
• celpildek,
• iroda,
• Tutum,
• aluminium,
• Goşma