Getirmek
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
getirmek
[Köken: Yerel] Geldirmek, Egelmek, Alıp gelmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
getirmek
ф. 1) төрле мәгъ. китерү; 2) килештерү, яраштыру; килешле, ярашлы итү; 3) күч. китерү; hatıra getirmek хәтергә китерү; dünyaya getirmek дөньяга китерү
ercilasun1991
getirmek
Türkiye Türkçesi: getirmek
Azerbaycan Türkçesi: gätirmäk
Başkurt Türkçesi: kiltiriv
Kazak Türkçesi: keltirüv
Kırgız Türkçesi: ketirṻ alıp kelṻ
Özbek Türkçesi: keltirmàḳ lib kelmàḳ
Tatar Türkçesi: kitirü
Türkmen Türkçesi: getirmek
Uygur Türkçesi: kältürmäk elip kälmäk
Rusça: prinosit' davat' dostavl'at'
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
getirmek
işl. 1. Bir ýerden başga bir ýere alyp gelmek, äkelmek. Giden getirer, oturan nyrh sorar (Nakyl). 2. Hasyly köp bitmek, kän düwmek, hasylly bolmak. Bu ýyl üzümimiz ýagşy getirdi (A. Gowşudow).