Fəxr
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
fəxr
[ər.]
1. is. İftixar ediləcək, öyünüləcək şəxs, şey. Övlad atanın fəxridir. Doğma Vətənin fəxri. – [1-ci cəngavər:] Səyavuş bu yurdun fəxri, şanıdır. H.Cavid. Kazımın .. üzündə bir fəxr duyğusu ifadə olunurdu. Çəmənzəminli. • Fəxr etmək – iftixar etmək, öyünmək. Dünyaya səs salan şöhrətimizlə; Sevindik, fəxr etdik, lovğalanmadıq. S.Rüstəm. [Qafar] öz vətəni, öz paytaxtı, öz xalqı .. ilə fəxr edir... Ə.Sadıq.
2. Fəxrlə şəklində zərf – iftixarla, fəxr edərək. Fəxrlə cavab vermək. Fəxrlə irəli çıxmaq.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
fəxr
iftihar, kıvanç, övünç