Evlek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
evlek
и. 1) басу яисә бакчаның аерымланган бер өлеше, кишәрлек; 2) бөтен җир кишәрлеген (гектарны, дисәтинәне) дүрткә бүлү өчен сызылган буразна, ызан; 3) (җир үлчәме буларак) түтәрәм; 4) арык; бер арык сугарган кишәрлек
Türkiye Ushaq Shéwisi Lughiti (Sunucu, 2001)
evlek
Dönümün dörtte biri.
Axir izdelgen sözler:
- Tatbik,
- sharm,
- geviş,
- karañku,
- qondarmaçılıq,
- Ocak,
- jakarlimaq,
- bamdat,
- roza,
- dikəlmə,
- sıhhat,
- deprive,
- İlmek,
- z,
- musketeer,
- bayçeçekey.,
- yubanma,
- ilkinci,
- flamboyant,
- Maş,
- willynilly,
- Evlek