ESE
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
ese /ˌɒntɹɪpˈɒt/
1. (sonek) -li, -e ait, -e mahsus, üslûbunda, tarzında, biçiminde: Cantonese Kanton şehrine ait, Kanton'lu, Kanton dili journalese gazete tarzında.
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
ese
a. hisse; eki ese : iki hisse; köbün ese : ekseriya; başlıca; bir ese..., bir ese.. kah... kah...; eki - üç ese köp iki - üç kere fazla.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
ese
ise. Alay ~: öyleyse, bılay ese: böyleyse, bügünden ~ tambıla barğanıbız tabdı: bugündense yarın gitmemiz münasiptir, kim ~ da bir aythan edi: her hangi birisi söylemişti, kalay ~ da: her nasılsa, kayrı ~ da bir cerge: nereyeyse bir yere, ne ~ da: ne olursa olsun, ne ise de, körgen ~ bilir: görmüşse bilir, andan ~ munu sayla: ondansa bunu seç, anı oğay ~ñ: onu bırakın, onu boşverin, carıla ~ñ buzul: çatlıyorsan patla (d), allı kelgen ese ahırı da kelir: önü gelmişse sonu da gelir.