Didərgin
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
didərgin
sif. Yurdundan, vətənindən məhrum olaraq başqa yerlərdə dolaşan; sərgərdan, dərbədər. Firqətindən əlim getməz bir işə; Gəzirəm didərgin (z.) səyyad misli. Aşıq Əli. • Didərgin düşmək (olmaq) – yurdundan, vətənindən məhrum olaraq başqa yerlərdə dolaşmaq, dərbədər olmaq. [Bədəl:] Bizim kimi evindən- eşiyindən didərgin düşənlər çoxdur.. Ə.Haqverdiyev. Türkdilli xalqların doğma yerindən; Didərgin düşməsi kimə gərəkmiş? B.Vahabzadə. Didərgin salmaq – yurdundan, vətənindən uzaq salmaq, dərbədər salmaq. Vətənim var idi, nə etməli, didərgin saldılar, mən də onu unutdum. A.Divanbəyoğlu. [Sabir:] Məni öz vətənimdən didərgin salıblar. M.Hüseyn.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
didərgin
sərgərdan, dərbədər
{şaşkın, derbeder}
Axir izdelgen sözler:
- shunda,
- zoğ,
- ergeneksiz,
- fantezi,
- harana,
- éniqlimaq.,
- cəhcəh,
- xayrchi,
- eliklemek,
- büyü,
- karmalaşmak,
- tortishmachoq,
- Belediye,
- ig‘vo,
- awa,
- big,
- hepdelik,
- hulu,
- yansılamak,
- öylük,
- aşyrmak,
- Didərgin