Bilgiç
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
bilgiç
и. 1) белгеч, белүче; 2) үзен белемле (гыйлемле) дип күрсәтергә тырышучы кеше; беләмән
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
bilgiç
1. haberdar ; bilgiç ; akıllı ; hakim ; 2. kılavuz , rehber.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
bilgiç
[bilğiç], at. 1. Bilmäge ökde, bilegen. Beýle zatlary çopan halky bilgiç bolar eken. 2. Palçy. Pylan şäherde bir bilgiç barmyş (“Türkmen halk ertekileri”).
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
bilgiç
kâhin, gelecekten haber veren, kam, şaman. ~ aythanña köre: kâhinin dediğine göre, ~ etgen darman: kamın yaptığı ilaç.