Avuç
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
avuç
и. 1) уч; 2) күләм үлчәме, уч ◊ avuç açmak теләнү; avuç dolusu бик күп (акча); avucunu yalamak терсәкне тешләү; avucunun içi gibi bilmek биш бармагы кебек белү
ercilasun1991
avuç
Türkiye Türkçesi: avuç
Azerbaycan Türkçesi: ovuc
Başkurt Türkçesi: us töbö
Kazak Türkçesi: uvıs alakan
Kırgız Türkçesi: ūç
Özbek Türkçesi: hàvuç kısim käft
Tatar Türkçesi: uç töbi
Türkmen Türkçesi: ovuç
Uygur Türkçesi: oç avuç sıkım
Rusça: gorst' ladón'