Alim
ercilasun1991
alim
Türkiye Türkçesi: alim
Azerbaycan Türkçesi: ãlim
Başkurt Türkçesi: ğälim
Kazak Türkçesi: ğalım
Kırgız Türkçesi: ãlım okumuştū
Özbek Türkçesi: àlim
Tatar Türkçesi: ğalim
Türkmen Türkçesi: ãiım
Uygur Türkçesi: alim
Rusça: uçönıy
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
alim
[ər.]
1. is. Hər hansı bir elm sahəsində mütəxəssis olan adam. Azərbaycan alimləri. Dünyada tanınmış alim. Alimin adını fikir tarixində ölməzləşdirən onun elə bir az da şairliyidir.
2. sif. Elmli, bilikli, məlumatlı, çox oxumuş. Alim adam yüksək əxlaqi keyfiyyətləri ilə seçilən fəzilət sahibidir. ‣ Alimi-biəməl zar. – lazım olan bir şeyi başqalarına tövsiyə edib, özü buna əməl etməyən adam haqqında. [Səfər bəy:] A kişi, Mirzə Turab, sənə kişi kimi söz deyirəm, siz iki qardaşsınız, ikiniz də alimvücudsunuz, hərçənd sən alimi-biəməlsən, bunun mətləbə dəxli yoxdur. B.Talıblı.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
alim
âlim, bilgin, bilim adamı
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
alim
a. Âlim, bilgin.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
alim
alim, ilim sahibi kimse, bilgili. Ullu ~le: büyük alimler, ~ bilimden toymaydı: alim ilime doymaz (a.s.), ~ bolsañ alam seniki: alim olursan alem (herşey) senin, alimden hat kalır, temirden tot kalır: alimden hat (yazılı eser) kalır, demirden pas kalır (a.s.).
Axir izdelgen sözler:
- pure,
- teki,
- qalmaqal,
- maqnitofon,
- scape,
- mana,
- schooling,
- virgül,
- təranə,
- herdem,
- themselves,
- dadu,
- tigil,
- yükseltmek,
- sohta,
- göh,
- tinimsiz,
- garaşsyzlyk,
- tonmoq,
- çorlamak,
- shablonlashmoq,
- Alim