Ahlı

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

ahlı

(ahlu) akraba, yakın, mensup, ehl. Payğambarnı ~ları: Peygamberin ehl-i beyti, din ~: din mensubu, ~ların cıyıb aythandı: yakınlarını toplayıp söyledi, ~suna aman, kimge da aman: akrabasına kötü, herkime de kötüdür (a.s.).

Axir izdelgen sözler:

• mould,
• akırtın,
• Heat,
• AUTHORIZED,
• agza,
• yutmak,
• Kıç,
• abandoned,
• Arch,
• tepiklemek,
• yadırğama,
• badaqlamaq,
• oona,
• safir,
• ewşük,
• coklamak,
• fındıkfaresi,
• elucidate,
• Ebe,
• conspectus,
• Hasbıhal,
• Ahlı