Ab
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
ab
is. [fars.] klas.
1. Su. • Abi-bəqa – bax. abi-həyat. Abi-heyvan(i) – bax. abihəyat. Əzib ləli qatıb abi-heyvana; Qənd ilə yoğurub dil-dodaq çəkib. Q.Zakir. Abihəyat – həyat suyu, dirilik suyu (əfsanələrə görə, guya zülmətdə bir çeşmənin suyu olub, onu içənlər heç ölməzlərmiş). Külli Qarabağın abi-həyatı; Nərmü nazik bayatıdır, bayatı. M.V.Vidadi. Ölümümdür mənim ol ruhi-rəvansız bu gecə; Gər içəm badeyigülgün yerinə abi-həyat. S.Ə.Şirvani. Abihəyatın bir belə zahid ki, vəsf edər; Ləliləbin yanında bir əfsanədir mənə. Ə.Vahid. Abi-kövsər – 1) dini əfsanələrə görə, guya cənnətdə olan Kövsər çayının dadlı suyu. Dürlü bulaq abi-kövsər suyudur; İçəndə dad verir dəhanə, dağlar! Aşıq Xəyyam. Pəs onlar [mollalar] nə vaxtadək cənnət, abikövsər vədəsi ilə bədbəxt islam camaatının qanını soracaqlar? C.Məmmədquluzadə; 2) danışıqda və ədəbiyyatda çox vaxt şərab həmin suya bənzədilir. [Süleyman bəy:] Bəh-bəh, nə gözəl sudur! Xalis abikövsərdir! Ə.Haqverdiyev. [Mirzə Turab:] Sağ ol, Səfər ağa! Bu lap abi-kövsərdi. B.Talıblı. Abi-leysan – bax. abi-niysan. Abi-niysan – bahar yağışı, çox güclü yağış. Əmr olundu, abi-niysan; Cansızlara bəxş edə can; Yenə tazələndi dövran; Nə gözəl ruzigar oldu. Q.Zakir. Abi-niysan kimi məc. – niysan yağışı kimi, sel kimi, çox güclü. Biçarə çiyninə qoyub başını; Abi-niysan kimi tökür yaşını. Q.Zakir. Hacının qədim nökəri Kərbəlayı Qulaməli iranlı qapının ağzında ayaq üstündə gözlərinin yaşını abiniysan kimi ağ saqqalından axıdırdı. Ə.Haqverdiyev. Abi-zəmzəm (Zəmzəm – Məkkədə olan və suyu müsəlmanlar tərəfindən müqəddəs sayılan quyunun adıdır) – klassik poeziyada şərab mənasında işlənmişdir. Abi-zindəgani – bax. abi-həyat.
2. məc. Göz yaşı. Bu səmavi gözü yağdırmada ab. M.Hadi.
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
ab /ɹˈɒd/
1. (önek) -(den.), uzağa: abjure yeminle vazgeçmek
2. abdicate feragat etmek.
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
ab /ˈab/
1. (kıs.) Bachelor of Arts üniversite diploması
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
ab /ˈab/
1. temmuz ortasında başlayan Musevî takvimindeki ay.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
ab
(önek) -den
uzağa
(kısaltma) Temmuz ortasında başlayan Musevi dallığındaki ay
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
ab
[a:p], at, k.d. Suw. Ab kibi rowan gelur, Ýaş kibi dowan gider (Nesimi). Içmegil, beýhuda aby, Yşkyň meýinden gana sen (Talyby). Ne derýadyr, ne ummandyr, ne abdyr? Katrasyndan içe bilmen, bu nedir? (“Nejep oglan”).
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
ab
f. Abi hawa – Abı hava. Abi hayat – Abı hayat.