ARTMAK
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
artmak
ф. арту
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
artmak
1. Çoğalmak
ercilasun1991
artmak
Türkiye Türkçesi: artmak
Azerbaycan Türkçesi: artmag
Başkurt Türkçesi: artıv
Kazak Türkçesi: artuv
Kırgız Türkçesi: artü
Özbek Türkçesi: àrtmàk
Tatar Türkçesi: artu
Türkmen Türkçesi: artmak
Uygur Türkçesi: artmak köpäymäk
Rusça: uveliçivafs'a
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
artmak
[arytmak] I, işl. 1. Mukdar taýdan artyk galmak, ulanylmaly zatlardan süýşmek. Toýy sowmak üçin çykarylan zatlaryň artyp galany köp boldy. 2. Öňki derejesinden mukdar taýdan köpelmek. 3. Öňküden güýçlenmek, ýokarlanmak. Barmaklaryň bady barha artdy, tamdyra owazlanyp başlady (G. Kulyýew).
ARTMAK [arytmak] II, işl. 1. Arassalamak, tämizlemek, süpürmek. Artmaz, ýuwmaz tabagynyň daşyny (Magtymguly). 2. Daşynyň gabygyny aýyrmak, gerekmez ýerini aýryp arassalamak. Sogan artmak. Käşir artmak. 3. Pil, kepje bilen ýagyp ýere düşen gary gyryp aýyrmak. Gar artmak.
ARTMAK [a:rytmak], at. Ýüzi çitme, öýdüme, arkasy kakma edilip dokalan, goş-golam salmak üçin agzy gözelýän çuwal.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
artmak
heybe. ~ bolmak: (sırtına) yük almak. Aşarıklanı ~ğa salığız: yiyecekleri heybeye koyuruz.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
artmak
artmak· III, 425