əshab

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

əshab

is. [ər.] köhn.
1. Sahibkar.
2. Tərəfdarlıq.
3. Həmsöhbətlər, müsahiblər.

Son arananlar:

• aragerbi,
• dəstəkləmək,
• muyu,
• Mäşe,
• ardılmak,
• taxallus,
• qurut,
• apostate,
• Şirni,
• kımır,
• güverte,
• toğuzlamak,
• Botir,
• Barlık,
• fıstıqkimilər,
• börtmek,
• toruk,
• intibah,
• elbetde,
• çivit,
• zab,
• əshab