şərif

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

şərif

is. [ər.] klas.
1. Şərəfli, şərəf sahibi, mübarək, müqəddəs, əziz.
2. Nəcib, əsil, şərafətli, nəcabətli, əsilli.

Son arananlar:

• mütevazi,
• nəva,
• tasdan,
• Soo,
• saar,
• Yastık,
• caza,
• bütöv,
• kobur,
• körkem,
• béqin,
• terçek,
• tıyındık,
• şaşır,
• major,
• fırfır,
• küydürüv,
• hissiy,
• xaltacha,
• Sanoq,
• adamca,
• şərif