şərif

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

şərif

is. [ər.] klas.
1. Şərəfli, şərəf sahibi, mübarək, müqəddəs, əziz.
2. Nəcib, əsil, şərafətli, nəcabətli, əsilli.

Son arananlar:

• süldör,
• Yetki,
• cheek,
• parik,
• ötleşmek,
• akasya,
• slut,
• Leke,
• harikulade,
• cekirmek,
• at,
• bahalıq,
• Debelenmek,
• Deport,
• gözkakım,
• job,
• lehimlemek,
• unaa,
• açgözlü,
• boyalğan,
• oturuk,
• şərif