şel

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şel

at. 1. Bedeniň bir agzasyny hereketden mahrum edýän kesel, ysmaz. 2. Şol kesel bilen kesellän adam. Yşkyňda daglar gazaýyn, Bolmasam şel, jigi-jigi (Seýdi).

Son arananlar:

• dosent,
• seethe,
• nal,
• observation,
• muhtaç,
• tawus,
• Düyün,
• hüşermek,
• köör,
• mayda,
• dılgır,
• spurt,
• ravo,
• yarpaqlamaq,
• boncuk,
• yanakı,
• Qaz,
• boyuna,
• ash,
• düzbucaq,
• Egemen,
• şel