şel

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şel

at. 1. Bedeniň bir agzasyny hereketden mahrum edýän kesel, ysmaz. 2. Şol kesel bilen kesellän adam. Yşkyňda daglar gazaýyn, Bolmasam şel, jigi-jigi (Seýdi).

Son arananlar:

• ochiqmoq,
• kibrli,
• gelatine,
• Aydav,
• usanmak,
• monoteizm,
• possessions,
• kıbıra,
• Xil,
• sında,
• Natiq,
• asdırmak,
• çepeçevre,
• yorgun,
• Evvel,
• tintimoq,
• televizyoncu,
• yénida,
• mumiya,
• kadam,
• calduu,
• şel