ırhım

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ırhım

yara-bere, kan pıhtısıyla müterafı yara-bere [burada darbeye bağlı doku ezilmesi ve kanama prosesi birlikte söz konusudur, sadece kan pıhtılaşması ise "kan uyuğan" ifadesiyle karşılanır], tüyüp bolğanın kan ~ etgendile: döverek her tarafını yara-bere içinde bırakmışlar.

Son arananlar:

• yipar,
• zenit,
• Müstəqil,
• godul,
• xam,
• osigliq,
• kozanmak,
• yalavac,
• kunbay,
• Cıvımak,
• ferik,
• piknik,
• casmin,
• məvacib,
• Məhzər,
• emda,
• telliturna,
• 'boy,
• örlük,
• unslaked,
• Çapraz,
• ırhım