ırbın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ırbın

(malk) dağlık yer, dağlık arazi. Eresey bizni ~ña tıyğandı: Rusya bizi dağlık araziye sıkıştırmış.

Son arananlar:

• hasılı,
• etikdoz,
• almaşdırmak,
• irkilişmek,
• syýasy,
• atababa,
• tuy,
• tüyülüsh,
• Korlanma,
• dahana,
• damlam,
• osma,
• Acıtmak,
• leglek,
• lager,
• buýsanmak,
• biller,
• qarğa,
• məhbusluq,
• dallamak,
• eytmaq,
• ırbın