İmir

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

imir

is. məh. Şah arı.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

imir

aydınlıkla karanlığın birbirine karışması·I, 94 bkz> emir, imir, iriğir

Son arananlar:

• bolamak,
• bakyş,
• tsiklotron,
• səciyyələndirmək,
• cooluk,
• yiş,
• təlim,
• Hut,
• soglik,
• kaşharmak,
• alkıldaş,
• tenbel,
• tégishinche,
• təkyələnmək,
• təqib,
• uzuncaydaq,
• sıgınlık,
• anırış,
• Üçgen,
• boylubuxunlu,
• sykym,
• İmir