ýerçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ýerçi

syp, gepl.d. Bolýan ýerine, gatnaýan ýoluna belet (mal hakynda). Düýämiz bar-a, gaty ýerçi ekeni, obadan çykdym weli, göni alyp geläýdi (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• gayret,
• evciyəz,
• Emegen,
• indebted,
• başkı,
• eldeki,
• quldurluq,
• dəllək,
• HAZİNE,
• Miñ,
• taýzygoç,
• Taban,
• hünärment,
• gilded,
• nəzərən,
• təfriqə,
• edirey,
• Tamam,
• kenek,
• kamın,
• crown,
• ýerçi