ýegen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ýegen

[ýeğen], at. 1. Aýal doganyňdan bolan çaga. Akar suwuň tolkuny, Aýyň, günüň ýalkymy, Bedew atyň uýany, Beg ýigidiň ýegeni (Hüwdi). 2. Ýegen ugrundan bolan adam. 3. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• segremek,
• büklemek,
• çirk,
• Badem,
• özüçe,
• mujda,
• prolific,
• icbar,
• rebec,
• Satır,
• kelishmoq,
• nocturnal,
• yoğaltmak,
• muhakkak,
• bulaşık,
• fallacious,
• toplaşıp,
• kakül,
• yapıcı,
• güğüm,
• olcha,
• ýegen