ýazan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ýazan

[ýa:zan], syp. Ilkinji ýyl gaýmadyk, höwre gelmedik (düýe hakynda). Ýazan düýe.

Son arananlar:

• proffer,
• Ök,
• çylşyrymlaşmak,
• taytuşluq,
• kötergüch,
• əlaqə,
• fitnə,
• calma,
• Kır,
• nocturnal,
• gamut,
• chiqillamoq,
• dəf,
• Lo,
• pause,
• -pa,
• impish,
• birə,
• Biz,
• kopoluu,
• sadakatli,
• ýazan