ürülmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ürülmek
atılmak, fırlamak, koşuşmak, hücum etmek. Barı da ürülüp ketdile: hepsi koşuşup gittiler, barı alğa ürüldü: hepsi öne fırladı, aşarıklağa ürüldüle: yiyeceklere hücum ettiler, ala alğa ürüldüle: onlar öne atıldılar, içkeri ürüldüle: içeriye hücum ettiler, içeriye doluştular.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ürülmek
şişmek, kabarmak, üflenmek, şişirilmek I, 195