ürp

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ürp

1. tulumun cidarında kalan kımız posası (ki kımız mayası olarak kullanılır); ekşiyip bozulan kımızın koyu maddesi; 2. ihlil erkeklik aygıtının deliği).

Son arananlar:

• öfke,
• yelbiz,
• dalya,
• maşınçı,
• gazanma,
• tavkar,
• sirek,
• şilte,
• Sığmak,
• beyiş,
• küsmək,
• qalqmoq,
• kafadar,
• zeyip,
• matkap,
• tekşi,
• Lütfen,
• tolim,
• Ovdan,
• booz,
• çama,
• ürp