ürenmegen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ürenmegen

öğrenmeyen; alışmayan.

Son arananlar:

• podshohlik,
• amortize,
• silmək,
• hediye,
• hail,
• greet,
• Bela,
• Şayet,
• xanidan,
• yuqush,
• ümum,
• şahad,
• garanti,
• məsləkdaş,
• yakamoz,
• arcak,
• assurance,
• kökelmek,
• Müshil,
• sozmaklyk,
• üd,
• ürenmegen