ürenmegen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ürenmegen

öğrenmeyen; alışmayan.

Son arananlar:

• Özellik,
• duluy,
• naqil,
• prognosis,
• talpinmoq,
• xıx,
• assertive,
• çaçır,
• girinc,
• haw,
• tikme,
• prophase,
• gamza,
• ýuwutmak,
• marıq,
• tulum,
• Kırat,
• babat,
• sədr,
• Tıymak,
• Sayoz,
• ürenmegen