öňňüýyl

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öňňüýyl

[öňňüýyl ], hal, ser. Öňňil.

Son arananlar:

• çimir,
• gl,
• naziklik,
• rux,
• tolı,
• şuur,
• parishon,
• dallıq,
• qadimcha,
• Köymek,
• dindirmə,
• zarra,
• aşlaka,
• cıvık,
• kilwan,
• tantamount,
• sugurmoq,
• serseri,
• allanäme,
• endişeli,
• yellemek,
• öňňüýyl