öňňin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öňňin

[öňňüýn / öňňu:n], hal. Düýn däl-de, ondan öňki gün. Bilýämiň, meni düýn däl, öňňin goşunçylyga çagyrdylar (A. Durdyýew).

Son arananlar:

• uyuşul,
• idda,
• jiris,
• dikkatsiz,
• üyütmək,
• Abdal,
• boyvachcha,
• nasim,
• mühasirə,
• uldañ,
• mistrust,
• bulcun,
• vilayət,
• oroo,
• cüklemek,
• kasıntı,
• sındırmaq,
• emek,
• minik,
• oguşlug,
• kunjut,
• öňňin