öğlen

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

öğlen

[Köken: Yerel] Düşte

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

öğlen

рәв. өйлә вакытында

Son arananlar:

• kimdekim,
• birin,
• cıyılıvçu,
• totkol,
• kozalak,
• küylü,
• herhal,
• UŞAK,
• luuk,
• Ton,
• tabalavçu,
• qucmaq,
• tekislamoq,
• okalga,
• Mutabık,
• eşitme,
• daklyşmaklyk,
• külbe,
• bilikli,
• həmdəm,
• emestik,
• öğlen