öýkeli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öýkeli

[öýkölü], syp. Birinden öýkeläp, öýke- kine edýän, kine saklaýan, birinden nägile, göwni galan, kineli. Onuň sesi geplän-de öýkeli çykdy (Ý. Mämmediýew).

Son arananlar:

• hin,
• Saylav,
• Kovluk,
• xushxulqlik,
• nival,
• icraat,
• tool,
• nizamnamə,
• bıçkın,
• bölük,
• loya,
• Kaçamak,
• final,
• bulturgi,
• pishloq,
• avtovağzal,
• aljyratmak,
• çıvmak,
• exclude,
• pür,
• uvlamak,
• öýkeli