öçügüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

öçügüv

üstüne gitme, diş bileme, tebelleş olma, kastetme.

Son arananlar:

• tüzleng,
• işarantı,
• bakire,
• fee,
• vacate,
• izgimoq,
• Bılayıça,
• Seri,
• türfə,
• toyundur,
• yaklama,
• sirup,
• Kileň,
• ağababa,
• oriq,
• Məşğul,
• camel,
• uçuşmak,
• hapar,
• Başörtüsü,
• hoz,
• öçügüv