özgeriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

özgeriv

değişme, trampa, değişikliğe uğrama.

Son arananlar:

• eginbosh,
• sudlik,
• çü,
• beatnik,
• İdman,
• kedey,
• gedəli,
• emildeş,
• eç,
• euphemism,
• barlag,
• Oona,
• e'tibor,
• bitumlar,
• rave,
• cılmay,
• etkinlik,
• janköýer,
• nak,
• sozduk,
• erkinlik,
• özgeriv