öyrəncəli

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

öyrəncəli

(=öyrəncəkli) sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də.. M.Araz. [Gülnaz:] Mən öyrəncəliyəm, – dedi, – heç bir şey olmaz. Q.İlkin.

Son arananlar:

• Meclis,
• korut,
• düzülmək,
• uygunluk,
• yumron,
• Çelek,
• şıyrak,
• işlelmek,
• çavlı,
• əlüzsilən,
• qilvirlik,
• dalıçı,
• qalmaqalçı,
• indeterminate,
• oňşuk,
• toorul,
• böltürük,
• musibet,
• akılbalık,
• ımıla,
• kısturmak,
• öyrəncəli