öwünmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öwünmek

[öwünmök], işl. Öz-özüňi öwmek, öz-özüňi taryp etmek, magtanmak. Aman, umuman, öň hem buýruk bermegi, güpüläp öwünmegi ýaman görmeýärdi (G. Gurbansähedow).

Son arananlar:

• iftiraçı,
• sıltak,
• arınma,
• öttük,
• kön-,
• sıvı,
• gob,
• çinko,
• Narsa,
• sıvıyağ,
• TAMAM,
• sıvamak,
• basmalav,
• heyvanxana,
• nəsb,
• sıvazlamak,
• pavyon,
• əllik,
• Bağır,
• xo&,
• sıxıcı,
• öwünmek