öwünmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öwünmek

[öwünmök], işl. Öz-özüňi öwmek, öz-özüňi taryp etmek, magtanmak. Aman, umuman, öň hem buýruk bermegi, güpüläp öwünmegi ýaman görmeýärdi (G. Gurbansähedow).

Son arananlar:

• karagələn,
• halwa,
• Alyumur,
• ýakma,
• Şölen,
• sayohat,
• bagir,
• sınıqçı,
• HALA,
• birtem,
• Narynjy,
• İgna,
• waqaqlimaq,
• şüar,
• POLY,
• manevi,
• belirlemek,
• transplantation,
• getmək,
• dartta,
• kampanya,
• öwünmek