ösümsüz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ösümsüz

gelişmemiş, kısa, kısa boylu.

Son arananlar:

• zafarli,
• özeleniş,
• decomposition,
• saymak,
• kükeme,
• orğok,
• akraba,
• pus,
• ilerletmek,
• orayda,
• glokom,
• bödöñ,
• matməbhut,
• complaint,
• toborsu,
• sufi,
• qeyrətsiz,
• annotate,
• yanıltmak,
• ko’k,
• sabotaj,
• ösümsüz