örümlemek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

örümlemek

bk. örlemek.

Son arananlar:

• predatory,
• tamur,
• haşarı,
• çırpı,
• İde,
• Meyli,
• toponym,
• kölege,
• adam,
• vulg,
• tayın,
• devon,
• tégidin,
• tüýkürmek,
• zahire,
• simplicity,
• kimsesiz,
• horaz,
• cakut,
• rüzgar,
• davlamak,
• örümlemek