örküç
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
örküç
at. 1. Düýäniň arkasyndaky ýag gatlagyndan emele gelýän gerşi. Dogrudan hem, ýükçi arwanalaryň ýük çekmekden ýaňa örküjiniň gapdallary ýagyr bolardy (A. Gowşudow). 2. Dagyň, suw tolkunlarynyň, depäniň we ş.m. beýgelýän ýeri, gerşi. Syrgyn süren gar depeleriniň kesmir-kesmir örküçleri Garagumuň ürgün gum depelerini ýadyňa salýardy (B. Gurbanow). 3. göç.m. Bir döwrüň, paslyň ýa-da wakanyň çürbaşy, depesi, aýgytly wagty. Gyşyň örküjinde güpläp, agyr gar düşýär.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
örküç
örülmüş saç,I, 103 bkz> örçük, örgüç
dalga·I, 95
sacayagı.I, 95