öli-

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öli

[ölü], syp. 1. Jany çykan, diri däl, ölen, jansyz. Öli arslandan – diri syçan (Nakyl). 2. Merhum. Öli aýatdan doýmaz, diri – hezzetden (Nakyl). 3. göç.m. Hereketsiz, jansyz. Enjamy ele alan adamlar bolmasa, enjam ölüdir.
 ‣ Öli diller gepleşikde ulanylmadan galan, ýazuw ýadygärliklerinde duş gelýän diller. Öliň sargydynysargamak köp zat sargamak. Men oňa öliň sargydyny sargadym, atanyň ogla bolan mähri bilen ýalbardym (B. Kerbabaýew). Öliň soragyny soramak (bermek) köp zat soramak, bir zat hakynda çintgäp-çintgäp soramak, ýok soraglary bermek. Ýüzune öliň reňkiurmak ýüzüne öli adamyň reňki çykmak, ýüzi ak tam bolmak, ýüzüniň gany gaçyp, gaty agarmak.

Son arananlar:

• busak,
• hörülmüş,
• vedalar,
• kuluçka,
• boda,
• Henüz,
• kurı,
• fatigue,
• buğdayıbəniz,
• asrimaq,
• tulum,
• çından,
• köppəcə,
• Bolsun,
• slide,
• kuç,
• şerefsiz,
• türkü,
• yırgalama,
• beýik,
• kakas,
• öli-