çırlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çırlı

koyu, yağlı; hali vakti yerinde, varlıklı, zengin. ~ şorpa: yağlı çorba; ~ adam: varlıklı adam.

Son arananlar:

• trank,
• BUYAN,
• oza,
• bolig,
• Tüyrevüç,
• saçaklı,
• entitled,
• coşgunluq,
• kahava,
• coklamak,
• tarsılda,
• telegey,
• mahrum,
• artı,
• çekdirmek,
• qəpik-quruş,
• yatgaşuk,
• orospu,
• kamatmak,
• karavulçu,
• tahkir,
• çırlı