çınığıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çınığıv

sağlamlaşma, çelikleşme, tavlanıp katılaşma.

Son arananlar:

• dişdan,
• undalma,
• pavyon,
• aşqal,
• buqa,
• sarsaq,
• çerig,
• lager,
• nekirt,
• civil,
• vitalism,
• korsan,
• müsəhhih,
• təhlükə,
• omrulmak,
• Yıl,
• peshtoq,
• amblem,
• KAN,
• karayışlı,
• ezik,
• çınığıv