çola
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çola
[çolo], syp. 1. Daş-töweregi boş, beýlekilerden çetde, köplükden gyrada ýerleşen. Çola ýer. 2. Adamsyz, janly-jemendesiz, adam-gara az, selçeň bolan. Obanyň köçeleri çolady.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çola
sathî, yüzeyel; özensiz, ihmalci, baştansavma, faydasız. ~ iş: özen gösterilmeyen iş, ~ adam: faydasız adam, işe yaramayan adam, ~ bilim: yüzeyel bilim.