çaçılmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çaçılmak

dağılmak, saçılmak, tevzi edilmek.

Son arananlar:

• Bazı,
• pörtləmə,
• keñ,
• a'zo,
• tentene,
• geçişli,
• Heh,
• hä,
• garma,
• xaotik,
• Cemiş,
• mobu,
• arnamak,
• TAPMA,
• maşrapa,
• qurban,
• sanaş,
• kıvançlı,
• tutumlu,
• Tıkamak,
• Harbız,
• çaçılmak