çawuş
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çawuş
[ça:wuş] I, iş ady. Çawmak ýagdaýy.
ÇAWUŞ [çawuş/ça:wuş] II: çawuş çakmak hiç kime eşitdirmän, biriniň gulagyna bir zat aýtmak. Bahar gaýyn enesiniň gulagyna çawuş çakdy (O. Ödäýew).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
çawuş
çavuş, savaşta safları düzelten ve askeri zulüm etmeğe bırakmayan kimse. I, 368 çaydam yatağa doldurulan veya yağmurluk yapılan Ince keçe· III, 176 bkz> çiydem