çarlatıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çarlatıv

itiraz, reddetme, kabul etmeme.

Son arananlar:

• ketçe,
• Tiyiv,
• nege,
• İşçil,
• omurilik,
• donuxmaq,
• tezme,
• yengmek,
• lise,
• yükünç,
• inamorata,
• thy,
• çandır,
• töldöö,
• girdle,
• çalañ,
• almalık,
• gina,
• añkuşta,
• Sohbet,
• karaykaray,
• çarlatıv