çaman
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çaman
syp. 1. Ýüwrük däl, haýal ýöreýän, ýaramaz çapýan (at we ş.m. hakynda). Jaý ýerinde, gaýra galsa garrydar, goç ýigidiň aty çaman ýoluksa (Magtymguly). 2. göç.m. Çalasyn hereket edip bilmeýän, haýal-ýagal hereket edýän; haýal. Ilde çaman hem kän, ýyndam hem (B. Kerbabaýew). 3. Oglana dakylýan at.
Son arananlar:
- tseh,
- intizarçılıq,
- kipləşdirici,
- istehsalat,
- muzaffer,
- küçö,
- qoşuşma,
- kubuz,
- baylam,
- avtodükan,
- agrıkanmak,
- Kalta,
- üstermek,
- hokga,
- fellow,
- aşıkma,
- gibbon,
- mulzam,
- zalı,
- zawal,
- oxutdurmaq,
- çaman