çalajan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çalajan

[çalaja:n], syp. 1. Öljek-öljek bolup ýatan, haýallan, ölüm pellesinde bolan, çala demi gelýän. 2. göç.m. Örän hor, arryk, itseň ýykyljak.

Son arananlar:

• ilete,
• dolanmak,
• pellehana,
• taşı,
• yılgı,
• anıtkabir,
• Bunca,
• hazorbahazor,
• caşış,
• Jannat,
• sintez,
• iskovuch,
• şezlonq,
• öwşün,
• Kavşak,
• Zinhar,
• oydin,
• bokok,
• gas,
• əməkgün,
• ertürmek,
• çalajan