çakağan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çakağan
bk. çakğan.
Son arananlar:
- kolorit,
- şıltaqlıq,
- qanot,
- tabanlamak,
- keslen,
- hasbeen,
- EÝE,
- çişme,
- tren,
- qaşlamaq,
- Nart,
- condor,
- baam,
- torque,
- deflect,
- diljigar,
- rounder,
- hezalak,
- surur,
- forsake,
- bitkici,
- çakağan