Üzülüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üzülüv

kopma, kesilme; ihtilat etme, komplikasyon çıkma, ağırlaşma.

Son arananlar:

• istekli,
• çommak,
• ihlAl,
• hofiza,
• calkav,
• araqçın,
• hidroliz,
• Koy,
• çınık,
• qartalashtirmoq,
• olimpiyat,
• buzlamak,
• ustad,
• apple,
• çıgan,
• gılım,
• qiyməçığırtma,
• atçı,
• sərlövhə,
• dışlamak,
• tazyiq,
• Üzülüv