Ürk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ürk-

ürkmek, korkarak bir yana atılmak; koy ürktü: koyunlar ürktüler; el Kıtaydı karay ürktü: halk korkarak Çine doğru kaçtı; Tekeske ürkkön el; Tekese kaçan halk; el ürkkön cılı = ürkün cılı (bk. ürkün).

Son arananlar:

• hıştı,
• tert,
• küye,
• kəsərsiz,
• həqarətli,
• təmrin,
• ornate,
• Yolmak,
• devr,
• ishal,
• ceztırmak,
• karıtmak,
• Çagır,
• cope,
• pələngi,
• aceleci,
• qanda,
• xak,
• Kayra,
• boyiche,
• poeziya,
• Ürk